Αγαπητοί μου Φίλοι.
Ίσως δεν είναι εύκολο να με πιστέψετε. Δεν με αφήνει αδιάφορο το δημοψήφισμα, ούτε φοβάμαι τίποτα, έχω τον Θεό.
Είμαι όμως διχασμένος.
Ο Πρωθυπουργός, στην αρχή με άφησε ελεύθερο να αποφασίσω.
Μετά μου είπε ότι επιτρέπεται, μια μόνο γνώμη.
Σήμερα μου είπε, ότι και οι δύο γνώμες είναι δεκτές.
Με ενοχλεί το πάθος των Φίλων στο FB, υπέρ του ΟΧΙ και υπέρ
του ΝΑΙ. Κάτι σελίδες blog, που μας άφησαν να ξεκουραστούμεαπό τον Γενάρη, ενέσκηψαν δριμύτερες.
Τα πράγματα είναι απλά, αλλά συγχωρέστε με, λόγω ηλικίας, έζησα στην δεκαετία του 1950 τις ουρές στα συσσίτια και μου είναι παιδικό τραύμα.
Παρ’ ότι είμαι συνταξιούχος, εργάζομαι δωρεάν, μέχρι να εργαστούν τα παιδιά μας.
Εύχομαι τα καλύτερα για την Κυβέρνηση και τον Ελληνικό Λαό. Φοβάμαι όμως το μίσος των συνελλήνων, περισσότερο από το μίσος των αλλοδαπών.
Δεν είστε υποχρεωμένοι να με πιστέψετε, αλλά
καταστροφολογούν, και οι θιασώτες του ΟΧΙ,
αλλά και οι θιασώτες του ΝΑΙ.
— — — —
Θεέ μου προστάτευε μας από τους φίλους μας,
μέσα ή έξω από την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Τους εχθρούς μας τους γνωρίζουμε.
