Δεν εξετάζω τι είναι λάθος και τί είναι σωστό. Αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις ευχές που συνοδεύουν μια Ζωή, το κάθε ζευγάρι σε μια Πορεία Νέα.

Στην Φάτνη γεννήθηκε ο μικρός Ιησούς,
για μια πορεία σωτηρίας.

Στην Ελλάδα, προσβάλουν τον Χριστό
και του γυρνούν την πλάτη.

Μία εξαίρεση στο βάθος, δυνατή,
για όσα νεαρά ζευγάρια,
αρχίζουν την κοινή ζωή,
με φίλους, γονείς και συγγενείς,
και του Θεού την Ευλογία.

Ομολογούν την πίστη στον Θεό
κι ο Κύριος που τους πιστούς,
αλλα και άπιστους τους αγαπά,
αυτούς που τον τιμούν στην εκκλησιά,
ομολογεί κι ευλογεί,
και στον Ουράνιο Πατέρα τους συστήνει.

Σε όσους νέους επιλέγουν τον Θεό,
μία ευχή απ'την ψυχή μου δίνω.
"Χίλια χαρίσματα να έχουν στη ζωή
και μ' όσους, στην εκκλησία προσκαλούν,
τόσο και πιότερο ο Θεός,
πνευματικά και υλικά,
να περισσεύει".

<ΙόΦ> ΔΕΚ. 2015.

Πρακτική; ή Μάθημα;

Πηγή: http://georgeinnews.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html

   

Δημήτρης Δένης-Σόλων

Χωρίς σχόλιο...

''Ένας γιος πήρε τον γέρο πατέρα του και πήγαν σε ένα πολύ σικ εστιατόριο για δείπνο.

Ο πατέρας ήταν πολύ γέρος και αδύναμος. Καθώς έτρωγε, τα φαγητά του έπεφταν και λέρωναν το πουκάμισο και το παντελόνι του.
Οι γύρω συνδαιτημόνες τους έβλεπαν με αποστροφή, ενώ ο γιος του συνέχιζε να τρώει απόλυτα ήρεμος.

Αφού τελείωσε το φαγητό του, ο γιoς του τον πήρε στην τουαλέτα και καθάρισε τα υπολοίματα τροφίμων, του καθάρισε τους λεκέδες, του χτένισε τα μαλλιά και του διόρθωσε τα γυαλιά του. Όταν βγήκαν από την τουαλέτα όλο το εστιατόριο κοίταζε τον γιo και δεν μπορούσε να κατανοήσει πως ένα τόσο νέος μπορούσε να φέρεται έτσι και να εκτίθεται σε ένα τέτοιο κοινό.

Ο γιος πήρε αγκαζέ τον πατέρα του και στράφηκε προς την έξοδο.

Εκείνη την στιγμή ένας γέρος μεταξύ των συνδαιτυμόνων φώναξε τον γιο και τον ρώτησε, "Δεν νομίζετε ότι έχετε αφήσει κάτι πίσω;".

Ο γιος απάντησε: «Όχι, κύριε, δεν έχω αφήσει κάτι".

Ο γέρος απάντησε, "Ναι, έχετε! Αφήσατε ένα μάθημα για κάθε γιο και μία ελπίδα για κάθε πατέρα".

Σε ολόκληρο το εστιατόριο έπεσε βουβαμάρα.''

Ας πάρουμε το 'πράγμα' αλλιώς, μήπως και βρούμε μιαν αλήθεια....

Με άλλα μάτια και ματιά … 1ον

Φίλες και Φίλοι.

Άλλα λόγια, να αγαπιόμαστε.  Με αυτόν τον τρόπο, δώσαμε χώρο στην κουβέντα για μη χρήσιμα θέματα. Κουβέντα στην κουβέντα, οι πονηροί μπήκαν στις ψυχές μας. Σταγόνα στην σταγόνα, έχει μολυνθεί η ελληνική συνείδηση μας, με ‘ευκολίες’ ενός πολιτισμού που εχθρεύεται τις πνευματικές αναζητήσεις. Μας θέλουν όλους στρατευμένους σε μια ιδεολογία, άκρως ελεγχόμενη από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας. Όλοι πρόσωπα, απρόσωπα.

Ο έλεγχος καλά κρατεί, παρ’ όλα αυτά  όμως κάποιοι αντιστέκονται. Ποιοι αντιστέκονται; Άνθρωποι κάθε θρησκείας. Καμιά θρησκεία δεν ζητά τον αφανισμό όσων δεν πιστεύουν, τούτο συμβαίνει διότι οι  ‘θρησκείες’ είναι προϊόν πνευματικής αναζήτησης. Τον όλεθρο, των κατά περίπτωση άπιστων, τον επιζητούν τα συστήματα εκμετάλλευσης των ‘πιστών’.

Ο Λόγος Του Θεού, μας διαβεβαιώνει. «Όποιος δεν είναι Εναντίον μας, είναι δικός μας». Δηλαδή, είμαστε όλοι ΕΝΑ, εφ όσον δεν πολεμά ο ένας τους άλλους.

Όποια είναι η πίστη μας, είναι δικό μας θέμα, δεν ενοχλεί κανέναν, ο Θεός φροντίζει για όλους. Οι Άθεοι, δεν αναγνωρίζουν το Θεό, ό Θεός όμως τους αναγνωρίζει.

Ένας είναι ο εχθρός όλων των θρησκειών και δοξασιών. Ο Αντικείμενος στην Αλήθεια και στην σωτηρία του Ανθρώπου και του Σύμπαντος Κόσμου.

συνεχίζεται ….

Μέχρι να επιτύχουμε την Πατριωτική Αναγέννηση των Ελλήνων.

Δύο λέξεις ανοήτως, ίσως όμως πιάσουν τόπο..... 1ον

Λίγα Λόγια κάθε τόσο … 1ον

Φίλες και Φίλοι. 1976 – 2016, Χρόνο με τον Χρόνο, αφήσαμε πίσω μας, Ελληνικά Ήθη και Αξίες. Εγκαταλείψαμε, δυστυχώς χωρίς να το καταλάβουμε, ότι ελληνικό κουβαλούσε η υπηρηφάνεια μας. Μας εκπαίδευσαν, μεθοδευμένα, να απορρίπτουμε ότι ελληνικό μας χαρακτήριζε και να «προσκυνούμε» ότι δυτικότροπο μας σερβίριζαν για ιδανικό.

Οι προπάτορές μας κληροδότησαν πνευματική κληρονομιά, αγώνες αίματος και θυσίες. Εμείς μετά την καταστροφή της γλώσσας μας, της επιστημοσύνης και εργατικότητας μας, αποδειχθήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων. Αντί να υπηρετούμε την χώρα μας, με σθένος, καθόμαστε «παγωμένοι», «αποσβολωμένοι» να παρατηρούμε όσα συμβαίνουν ή ακούμε τους «ακατάλληλους» να μας ζητούν να «παίξουμε ξύλο» διαδηλώνοντας στους δρόμους.

Όχι Κυρίες και Κύριοι. Το αίτημα μας πρέπει να είναι: ‘Να δημοσιοποιηθούν αμέσως, όλα τα πρακτικά των συναντήσεων της εκάστοτε κυβέρνησης και των πιστωτών’. Δεν θα χαρακτηρίσουμε τις πολιτειακές μας υποχρεώσεις, παράνομες και καταχρηστικές, για να σεβαστούμε όμως τον αγώνα και την αγωνία όλου του Ελληνικού Λαού, θέλουμε ΦΩΣ σε όλα.

συνεχίζεται ….

Μέχρι να επιτύχουμε την Πατριωτική Αναγέννηση των Ελλήνων.