Αυτοί που έχασαν - όχι ο λαός που τους πίστεψε
- πολιτικοί της οσφυοκαμπτικής και τα ΜΜΕ μεγαφωνάκια τους μαζί,
έχασαν διότι δεν θέλησαν να δουν / παραδεχτούν
ότι έσπρωξαν τα τελευταία 5 χρόνια τις μετριοπαθείς κεντρώες μάζες
και τη μεσαία τάξη - εξαντλημένες και ταπεινωμένες -
να συγχωνευθούν με τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα και την εργατική τάξη.
Τους έστειλαν εκεί από όπου κατάγονταν,
εκεί όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν - στις εργατικές οικογένειες
των δεκαετιών του 50 και του 60.
Έσπρωξαν τους αυτοδημιούργητους και υπερήφανους μαχητές
της οικονομικής προόδου στο καθαρτήριο,
στην κόλαση της απελπισίας.
Νόμισαν ότι η ιδεολογική κυριαρχία της αστικής τάξης
ήταν οριστική επάνω στους μικρομεσαίους. Ανιστόρητη εκτίμηση.
Σε ακραίες περιπτώσεις τους εξύβρισαν
και τους φόρτωσαν δυσανάλογα άδικες αμαρτίες.
Όλοι αυτοί οι αρχιμάγειροι, το πλήρωσαν:
με ιδεολογική ήττα και με κατακρήμνιση των πολιτικών ηγετών τους.
Έπαιξαν ξανά τις τελευταίες μέρες με τον φόβο,
πάνω σε κοινωνικά στρώματα όπου ο φόβος
είχε ήδη αντικατασταθεί με την απελπισία.
Οι πιο έξυπνοι κι εκείνοι που κράτησαν αποστάσεις
το έχουν καταλάβει πολύ πριν το δημοψήφισμα
- βλέπε και δήλωση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ.
Ο λαός μας λέει συχνά το
"Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι".
Σε λίγα χρόνια θα φανεί ξεκάθαρα πως η νίκη του ΟΧΙ
ήταν νίκη της κρίσιμης μάζας των ηττημένων
από τα μνημόνια μικρομεσαίων.
Όσο για την εργατική τάξη, αυτή απλά χρησιμοποίησε
τις αλυσίδες της για όπλο, όπως πάντα και εδώ.
Ν.Ν.
