The Guardian
Πόσο κυάνιο και σφαίρες άντεξε ο Ρασπούτιν;
να το «πιάσει» κανείς από τον τίτλο: «Τον δηλητηρίασαν, τον πυροβόλησαν και τον ξυλοκόπησαν. Γιατί το κυάνιο μόνο του μπορεί να μην σκότωσε τον Ρασπούτιν». Πώς και θυμήθηκε η βρετανική εφημερίδα τον σατανικό μοναχό της τσαρικής Ρωσίας; Κατ’ αρχάς επειδή τον περασμένο Δεκέμβριο συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τον θάνατό του. Κι έπειτα επειδή είναι μάλλον από τις προσωπικότητες της Ιστορίας των οποίων δεν περιβάλλεται μόνο η ζωή από πολύ μυστήριο αλλά και ο θάνατος.
Τι ξέρουμε λοιπόν για τον θάνατό του; Οτι ο Ρασπούτιν πήγε στο παλάτι Γιουσούποφ στην Αγία Πετρούπολη έπειτα από πρόσκληση του πρίγκιπα Φέλιξ Γιουσούποφ και ότι το πτώμα του βρέθηκε μερικές ημέρες αργότερα στα παγωμένα νερά του Νέβα. Κανένας όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι συνέβη ανάμεσα σε αυτά τα δυο γεγονότα. Ο ίδιος ο πρίγκιπας είχε γράψει στα απομνημονεύματά του ότι στον Ρασπούτιν προσφέρθηκαν μερικά κομμάτια τούρτας με μια ποσότητα κυανίου ικανή να ξεκάνει ολόκληρο μοναστήρια αλλά εκείνος τα καταβρόχθισε χωρίς να πάθει απολύτως τίποτα. Ο πρίγκιπας δεν πίστευε στα μάτια του. Δεν τα παράτησε όμως: την επόμενη δόση κυανίου την έβαλε στο κρασί. Ο Ρασπούτιν ήπιε ένα ποτήρι χωρίς να καταλάβει τίποτε, ήπιε ένα δεύτερο κι ένιωσε το κεφάλι του βαρύ και το στομάχι του να καίγεται, στο τρίτο όμως συνήλθε.
Στο μεταξύ, το κυάνιο είχε τελειώσει και οι επίδοξοι δολοφόνοι του δεν ήξεραν πλέον τι να κάνουν. Ετσι τον πυροβόλησαν. Η σφαίρα τον βρήκε κοντά στην καρδιά, ο Ρασπούτιν έπεσε κάτω αναίσθητος αλλά έπειτα από λίγο άνοιξε τα μάτια του και, αφού κατάλαβε ποιες ήταν οι προθέσεις της παρέας, όρμησε στον πρίγκιπα, ο οποίος κατάφερε να ξεφύγει από τα χέρια του και άρχισε να τρέχει με τον μοναχό να τον κυνηγάει από πίσω. Κατέληξαν σε μια αυλή όπου ο Ρασπούτιν έφαγε άλλες τέσσερις σφαίρες. Για να σιγουρευτούν ότι δεν θα τους προξενούσε άλλα προβλήματα, οι δολοφόνοι τον χτύπησαν, τον έδεσαν και τον οδήγησαν στη νήσο Πετρόφσκι απ’ όπου τον πέταξαν στο ποτάμι.
Γιατί δεν πέθανε ο Ρασπούτιν από το κυάνιο; Οι θεωρίες είναι τόσες πολλές όσες και εκείνες σχετικά με τις πραγματικές συνθήκες του θανάτου του. Και, όπως σημειώνει ο Guardian, είναι όλες τους επιστημονικά αξιόπιστες. Μια θεωρία λέει ότι οι δολοφόνοι απλώς δεν έκαναν καλά τη δουλειά, μια δεύτερη ότι το κυάνιο ήταν παλιό και είχε ξεθυμάνει, μια τρίτη ότι ο Ρασπούτιν, έχοντας ήδη επιζήσει από μια απόπειρα δολοφονίας, εμπνεύστηκε από τον Μιθριδάτη και έπαιρνε μικρές δόσεις δηλητηρίου για να συνηθίσει ο οργανισμός του. Αυτή η τελευταία θεωρία, όμως, δεν φαίνεται να στέκει και πολύ: ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να συνηθίσει διάφορες τοξικές ουσίες, όπως το ρικινολεϊκό οξύ, το δηλητήριο του φιδιού και τα οπιούχα, όχι όμως και το κυάνιο.
Μια άλλη θεωρία λέει ότι ο Ρασπούτιν είχε αλκοολικά γαστρικά, κάτι που σημαίνει ότι είχε λιγότερα οξέα στο στομάχι του. Αυτό σημαίνει με τη σειρά του ότι το κυάνιο δεν μπορούσε να αντιδράσει με τα οξέα για να μετασχηματιστεί σε υδροκυάνιο, δηλαδή σε κάτι εξόχως τοξικό. Θα μπορούσε επίσης το κυάνιο να εξουδετερώθηκε από τη ζάχαρη που είχε το γλυκό – έχει αποδειχθεί αυτό σε πείραμα με ποντίκια. Σύμφωνα με την τελευταία θεωρία, ο Γιουσούποφ το φούσκωσε λίγο το πράγμα και απλά ο Ρασπούτιν πυροβολήθηκε.
Αυτή η εκδοχή, λέει ο Guardian, είναι και αυτή που βρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα. Εκτός, λέμε εμείς, εάν ο Ρασπούτιν είχε όλες αυτές τις σατανικές ιδιότητες που του αποδίδονται – μα κοιτάξτε ύφος. Σε αυτήν την περίπτωση φεύγουμε από τις σελίδες της επιστήμης και πάμε σε εκείνες των παραφυσικών φαινομένων. Με τίτλο «Ζει ο μοναχός Ρασπούτιν;».
